در محیط کار امروزی، تنها حقوق و مزایا نیست که برای کارکنان اهمیت دارد. آنها نیاز دارند که حس کنند مدیران‌شان برای آنها ارزش قائل‌اند و می‌خواهند مسیری رو به ترقی را پیش‌روی حرفه خود ببینند.
برای رفع این نیاز کارکنان، مسیریابی شغلی آنها را در فرآیند مدیریت عملکرد خود در نظر بگیرید. با ماه همراه باشید تا با این استراتژی و نحوه اجرای آن آشنا شوید و بتوانید مشارکت و تعهد کارکنان را افزایش دهید و شرکت خود را بهتر از قبل اداره کنید.
مسیریابی شغلی به چه معناست
مسیریابی شغلی نوعی فرآیند است که طی آن دورنمایی از نقش‌های بالقوه‌ای را که کارمند می‌تواند در آینده در شرکت شما داشته باشد، به او نشان می‌دهید. در بهترین حالت، مدیر و کارمند با همفکری یکدیگر تعیین می‌کنند که مهارت‌ها، تجربه و اهداف کارمند در چه زمینه‌هایی با نیازها و ارزش‌های سازمان همسو است. به این ترتیب، این برنامه‌ریزی هم برای کارمند و هم برای شرکت سودمند است.
مسیریابی شغلی با «برنامه‌ریزی جانشین‌پروری» ارتباطی نزدیک دارد؛ فرآیندی که طی آن یک سازمان کارکنان خود را از قبل آماده می‌کند تا در زمان مناسب نقش‌های کلیدی را به عهده بگیرند. هر دوی این روش‌های توسعه حرفه‌ای مولفه‌های اصلی استراتژی نگهداشت کارکنان هستند. با این تفاوت که برنامه‌ریزی جانشین‌پروری بیشتر در زمان خروج کارکنان کلیدی و جانشینی آنها کاربرد دارد، در حالیکه تمرکز مسیریابی شغلی روی کارکنانی است که می‌خواهید آن را در شرکت حفظ کنید.
چرا شرکت شما به مسیریابی شغلی نیاز دارد؟
مسیریابی شغلی در شرکت‌های بزرگی که صدها کارمند در بخش‌های مختلف دارند و مسیر پیشرفت‌شان از زمان استخدام تا سطح مدیریت و فراتر از آن کاملاً شفاف است، بسیار آسان‌تر است. اما در شرکت‌های کوچک و متوسط نمی‌توان مسیر شغلی را به این راحتی تجسم کرد. زمانی که هر یک از تیم‌های شما تنها تعداد انگشت‌شماری عضو دارد، ایجاد فرصت‌های رشد برای آنها دشوارتر خواهد بود.
اما دقیقاً به همین دلیل است که مسیریابی شغلی در شرکت‌های کوچک‌تر اهمیت زیادی دارد. اگر کارکنان خوب شما نتوانند در همین شرکت مسیری را پیش‌روی خود ببینند، آن مسیر را در جای دیگری پیدا خواهند کرد. جایگزین کردن آنها نه تنها پرهزینه است، بلکه خروج کارکنان برتر به فرهنگ شرکت شما نیز آسیب می‌زند و می‌تواند اثر گلوله برفی را ایجاد کند.
از سوی دیگر، سرمایه‌گذاری در مسیر شغلی یک فرآیند برد-برد است. ارتقای افراد درون شرکت به شما کمک می‌کند که بهترین استعدادهای خود را حفظ کنید. وجود مسیرهای شغلی شفاف اعضای تیم را متعهد و باانگیزه نگه می‌دارد، زیرا دیگر می‌دانند که مسیری برای رشد در سازمان شما دارند. مسیریابی شغلی همچنین یک رویکرد کنش‌گرانه است که به مدیران و کارکنان کمک می‌کند تا در مورد نقاط قوت کارکنان و آموزش و پیشرفتی که برای حرکت رو به جلو نیاز دارند، ارتباطی شفاف برقرار کنند.
منابع انسانی چگونه می‌تواند در اجرای مسیریابی شغلی به مدیران کمک کند
به نظر می‌رسد که مدیران با مسائل مرتبط با توسعه حرفه‌ای تیم‌ها آشنا هستند. بر اساس مطالعه اخیر Randstad، حدود سه‌چهارم مدیران اهمیت توسعه کارکنان را می‌دانند، اما کمتر از نیمی از آنها برای اجرای آن برنامه‌ی مشخصی دارند. بنابراین منابع انسانی برای بهبود مسیریابی شغلی سازمان چه کاری می‌تواند انجام دهد؟
یکی از مقالات اخیر SHRM نشان می‌دهد که در قدم اول باید به مدیران کمک کنیم تا «کارکنان را نه به عنوان منابع انحصاری خود، بلکه به عنوان منابع سازمانی ببینند»، به‌طوری که توسعه را فراتر از دپارتمان خود ایجاد کنند و فرصت‌ها را در سراسر شرکت ایجاد کنند. این موضوع در شرکت‌های کوچک‌تر بیشتر صادق است، زیرا ممکن است در تیم‌های فعلی آنها گزینه‌هایی برای کارکنان برتر وجود نداشته باشد.
شفاف‌سازی سیاست‌های کاری
سیاست‌های استخدام و ارتقاء شغلی خود را به‌صورت شفاف، منصفانه و مکتوب ارائه کنید تا کارمندان بدانند که باید انتظار چه چیزهایی را داشته باشند و چه کارهایی باید انجام دهند تا پیشرفت کنند.
تعیین مسیرهای شغلی برای نقش‌های مختلف
مسیرهای شغلی بالقوه‌ای برای نقش‌های مختلف ترسیم کنید. این مسیرها نباید مانند نردبان شغلی سنتی فقط یک خط مستقیم باشند. شما باید گزینه‌ها و مسیرهای متعددی را برای رشد کارکنان در نظر بگیرید، نه فقط مسیر رسیدن به جایگاه مدیریت را، زیرا این چیزی نیست که همه کارکنان به دنبالش باشند.
تعیین شایستگی‌های ضروری
شایستگی‌های اصلی مورد نیاز برای برداشتن هر گام در مسیر را تعیین کنید، اما زیاد سختگیر نباشید. به یاد داشته باشید که کلید اجرای فرآیند «انعطاف‌پذیری» است، و شما می‌خواهید این امکان را برای کارمندان فراهم کنید که بر اساس مهارت‌ها و علایقشان در دپارتمان‌های مختلف کار کنند.
به‌کارگیری خلاقیت
خلاق باشید. اگر تیم شما کوچک است، ممکن است لازم باشد مسیرهایی را ایجاد کنید که علاوه بر پیشرفت عمودی سنتی، در زوایای دیگر حرکت کنند، یا شاید لازم باشد که حوزه کاری را گسترش دهید.
برقراری ارتباط با کارکنان
با کارکنان برقرار کنید. درباره مسیرهای شغلی بالقوه‌ای که برای نقش‌های آنان وجود دارد با کارکنان صحبت کنید. اگر کارکنان ندانند که چیزی مثل مسیریابی شغلی در شرکت شما وجود دارد، از هیچ‌یک از مزایای آن بهره‌مند نخواهید شد.
حفظ و نگهداشت کارکنان برای تمامی متخصصین منابع انسانی یک دغدغه همیشگی است. سرمایه‌گذاری در مسیریابی شغلی می‌تواند به سازمان کمک کند تا تعهد خودش را نسبت به کارکنانش نشان دهد و استعدادهای برترش را به مدت طولانی‌تری حفظ کند.
منبع: blog.bernieportal.com
مقالات پربازدید