گرچه روابط غیررسمی شاگرد و مربی از قدیم وجود داشته است، اما برنامههای رسمی مربیگری در محیط کار نسبتاً جدید هستند. هدف این برنامهها بهبود نرخ نگهداشت کارکنان، بهبود فرهنگ شرکت، و رشد حرفهای و فردی است تا به کمک آنها شانس موفقیت کارکنان را در نقشهایی که دارند افزایش دهیم.
در این مقاله قرار است که درباره ماهیت برنامه مربیگری، تفاوت آن با سایر اشکال کوچینگ، و نحوه اجرای آن در سازمان صحبت کنیم.
برنامه مربیگری چیست؟
هدف برنامه مربیگری در محیط کار این است که در آغاز سفر حرفهای کارکنان جدید به آنها کمک کند. مربیان دانش، مهارتها و منابع مورد نیاز برای بهبود عملکرد و رشد حرفهای را در اختیار کارکنان جدید قرار میدهند.
استخدام و آموزش گاهی اوقات تبدیل به فرآیندی طاقتفرسا میشود. مربیان میتوانند نقش پررنگی در کاهش این استرس داشته باشند. برگزاری دورههای مربیگری بیش از همه به نفع خود سازمان است، زیرا کارکنان جدید به آموزشهایی دسترسی خواهند داشت که میتواند به آنها در توسعه و رشد پتانسیلهایشان کمک کند.
این برنامههای مربیگری همچنین میتواند یک الگوی مثبت به کارکنان ارائه کند که بهشان کمک میکند تا اهداف حرفهای خود را تعریف کنند و به انجام برسانند. وقتی کارکنان بدانند که سازمان به فکر آنها است و منابع لازم برای موفقیت را در اختیارشان قرار میدهد، دیگر به ترک کردن سازمان فکر نمیکنند.
کارکنانی که از همان روزهای اول با کارکنان باسابقه ارتباط و تعامل دارند احساس راحتی بیشتری خواهند داشت و با فرهنگ سازمانی آشناتر خواهند شد. پیوند شغلی کارکنان با افزایش نرخ نگهداشت آنان رابطه مثبتی دارد. بنابراین در چشمانداز بلندمدت سازمان میتوان نتایجی همچون بهبود نرخ نگهداشت، آموزش بهتر کارکنان و افزایش بهرهوری را متصور شد.
مربیگری پتانسیل این را دارد که تأثیر مثبتی بر سازمان شما بگذارد. با این حال، باید به خوبی بدانید که چه مولفههایی را دربرمیگیرد و با سایر روشهای کمک به کارکنان چه تفاوتی دارد.
مربیگری چه تفاوتی با کوچینگ دارد؟
کوچها شبیه به مربیان هستند، زیرا هر دو میتوانند در شناسایی، تعیین و دستیابی به اهداف به کارکنان کمک کنند.
تفاوت اصلی آنها بیشتر در فرآیند نهفته است تا مفهوم. هدف کوچها دستیابی به اهداف و پیشرفت حرفهای کارکنان است، در حالی که مربیان معمولاً به کارکنان جدید کمک میکنند تا با چم و خم سازمان آشنا شوند. مربیان معمولاً تجربیات مشابهی را در شرکت از سر گذراندهاند و میتوانند در این زمینه به کارکنان جدیدتر کمک کنند. آنها همچنین فرصتی را در اختیار کارکنان قرار میدهند تا با تجربه خود به دغدغههای آنها رسیدگی کنند.
یک تفاوت قابل توجه میان مربیگری و کوچینگ، جدول زمانی این دو حرفه است. کوچها معمولاً با هدف مشخصی استخدام میشوند، یعنی کمک به کارکنان برای دستیابی به اهداف تعیینشده در یک بازه زمانی مشخص. اما مربیان مدتی بسیار طولانی، حتی چندین سال، در سازمان میمانند. برخی برنامهها مادامی که کارکنان در شرکت مشغول به کارند ادامه خواهد داشت.
کوچها معمولاً از خارج از شرکت استخدام میشوند و نیاز به مجوز یا مدارک خاصی دارند. اما مربیگری معمولاً به مدرک خاصی نیاز ندارد. به همین دلیل، اجرای برنامه مربیگری اغلب برای سازمانها آسانتر است.
چگونه میتوان یک برنامه مربیگری اثربخش تدوین کرد؟
برنامههای مربیگری باید به خوبی سازماندهی شوند و همه انتظارات باید شفاف و مختصر باشد. این برنامه باید بهگونهای ایجاد شود که تجربهای مثبت را برای کارکنان رقم بزند. همچنین باید مطمئن باشیم که آنها همهی دستورالعملها را بهطور کامل درک میکنند.
در اینجا به 5 مرحله برای ایجاد میتوان یک برنامه مربیگری اثربخش اشاره کردهایم:
اهدافی شفاف تعیین کنید
سازمان میتواند به دلایل مختلفی برگزاری برنامه مربیگری را آغاز کند. کمک به فرآیند استخدام، کمک به کارکنان فعلی، یا کارکنانی که به دنبال یک موقعیت مدیریتی هستند، هر یک میتواند دلیلی روشن برای این تصمیم باشد. پیش از هر کاری نیازهای خود را مشخص کنید، ببینید که به دنبال چه چیزی هستید و میخواهید چه بخشهایی را هدف این برنامه قرار دهید. هنگامی که هدف کلی خود را تعیین کردید، ببینید که میخواهید از چه راهی به آن دست پیدا کنید.
از قابل اجرا بودن برنامه مطمئن شوید
پس از اینکه دلیل خود را برای برنامه شروع مشخص کردید، باید از عملیاتی بودن فرآیند اطمینان حاصل کنید. مطمئن شوید که کارمندان بهخوبی متوجه میشوند که چگونه میتوانند در برنامه ثبتنام کنند و پس از شروع آن چه انتظاراتی میتوانند داشته باشند. شما باید تمامی جزئیات ضروری و موردنیاز را پیش از ثبتنام در برنامه به کارکنان آموزش دهید. این جزئیات شامل مواردی است مثل اینکه چقدر طول میکشد تا با برنامه هماهنگ شوند، قرار است کجا با مربی خود دیدار کنند، و اگر نگرانی خاصی در رابطه با برنامه داشتند باید چه کاری انجام دهند.
تعیین کنید که چه کارکنانی باید در برنامه شرکت کنند
هنگامی که مطمئن شدید برنامهتان برای شروع آماده است، تعیین کنید که چه کسانی باید در آن شرکت کنند. برخی برنامههای مربیگری شامل تمام کارکنان جدیدی است که استخدام شدهاند.
با این حال، شاید تصمیم بگیرید که یک برنامه ویژه برای کارمندان منتخب ترتیب دهید. کارکنانی که کاندید شرکت در این برنامه هستند میتوانند آنهایی باشند که علاقه دارند در آینده پستهای مدیریتی داشته باشند، یا آنهایی که به تازگی وارد این صنعت شدهاند و به حضور در برنامه ابراز اشتیاق میکنند. کارمندان مصمم و همچنین آنهایی که مشتاق یادگیری هستند نیز میتوانند برای این برنامه مناسب باشند. به هدفی که از برگزاری برنامه داشتید نگاهی بیندازید تا ببینید که کدام کارکنان باید در آن شرکت کنند. تا جایی که میتوانید اطلاعات بیشتری در مورد هر شرکتکننده جمعآوری کنید تا بتوانید بهترین مربی را برای آنها در نظر بگیرید.
برای شرکتکنندگان یک مربی انتخاب کنید
حالا وقت آن رسیده است که برای شرکتکنندگان یک مربی تعیین کنید. مربیان باید افرادی باسابقه و مجرب باشند. همچنین باید نقاط قوتی داشته باشند که بتوانند نقش مکمل شرکتکنندگان را ایفا کنند. با انتخاب دقیق بهترین مربی، میتوانید شانس موفقیت در برنامه را افزایش دهید. حتی میتوانید این فرصت را به مربی بدهید تا شاگردان خودش را انتخاب کند، چون ممکن است بدانند که با کدام کارکنان سازگاری و هماهنگی بیشتری دارند.
با این حال، این روش ممکن است همیشه مؤثر واقع نشود، زیرا گاهی اوقات مربی به جای انتخاب کسی که میتواند بهترین هماهنگی را با او داشته باشد، شخصی را انتخاب میکند که با او رابطهای صمیمی دارد.بنابراین شرکتکنندگان را بهخوبی تحلیل کنید تا بهترین تصمیم را بگیرید.
یکپارچگی و انسجام را در برنامه حفظ کنید
مطمئن شوید که همه مربیان پیش از شروع برنامه آموزش مناسب را دریافت کرده باشند. در مورد انتظارات و همینطور نحوه عملکرد برنامه باید راهنمایی شفافی وجود داشته باشد. به مربیان توضیح دهید که چگونه میتوانند بهترین منبع آموزشی برای شاگردان خود باشند و بهترین تجربه را برایشان فراهم کنند. همهی کارکنان باید دسترسی برابری به برنامه داشته باشند. اگر برنامههای ویژهای ترتیب دادهاید، مشخصات و الزامات آن باید بهطور دقیق بیان شوند. م
طمئن شوید که مربیان زمان و انرژی یکسانی را برای همه کارکنان صرف میکنند تا تکتک آنها بتوانند از مزایای یکسانی برخوردار شوند. یعنی اکر برای ملاقات مربیان با کارکنان ساعات مشخصی در هر هفته وجود دارد، همه مربیان باید این قانون را برای حفظ یکپارچگی در سراسر برنامه رعایت کنند.
منبع: blog.berniportal.com